ช่วงหลังๆมานี้ผมไม่ค่อยจะสนใจข่าวพระวิหารเท่าไหร่ เพราะรู้สึกว่ามันเริ่มไม่มีประโยชน์ที่จะมาสนใจเรื่องราวพวกนี้ จนเมื่อมาเห็นรูปนึงที่เพื่อนๆแชร์บนเฟสบุค เลยเริ่มรู้สึกตะหงิดๆในใจ
ทำไมเราต้องซีเรียสกับเรื่องเขตแดนมากขนาดนั้น??
ทำไมเราต้องอยากได้ปราสาทหินอันนั้นมากมาย??
ทำไมเราต้องระดมคนเพื่อไปยั่วให้เกิดการปะทะกันที่ชายแดน?? คนไปยั่วไม่ได้อยู่ที่นั่น ไปเสร็จก็กลับ แล้วชาวบ้านแถวนั้นล่ะ??
ถ้าเราเสียปราสาทนั้นจริง เราเสียพื้นที่อีก 4.6 ตารางกิโลเมตรนั่นจริง แล้วประเทศจะล่มจม?? เศรษฐกิจจะพังพินาศ?? บ้านเมืองจะเป็นกลียุค??
ทำไมเราไม่ยอมถอยซักก้าว แล้วเริ่มต้นการเจรจาเรื่องหลักเขตแดนกันให้เรียบร้อย อาจต้องเสียบ้าง แต่เพื่อไม่ให้ปัญหามันลุกลาม ไม่ต้องเกิดปัญหากับเพื่อนบ้าน แล้วร่วมมือกันพัฒนาเส้นทางการท่องเที่ยว สร้างเศรษฐกิจ สร้างงาน สร้างอาชีพ
ทำไมเราไม่มองว่าชีวิตคนคนสำคัญกว่าเส้นแบ่งเขตแดน?? เราจะเอาชีวิตทหาร ชีวิตชาวบ้านไปเสี่ยงกับเกมการเมืองและความสะใจของคนที่อยู่ในที่ปลอดภัยทำไม??
และอีกหลายทำไมที่ลอยอยู่ในหัวหลังจากได้เห็นรูปนั้น หลังจากเริ่มคิดว่าเส้นเขตแดนมันไม่ได้สำคัญมากขนาดนั้น หลังจากเริ่มรู้สึกว่าความร่วมมือต่างหากที่จะทำให้ประเทศยั่งยืน หลังจากที่เริ่มรู้สึกว่าตัวเองมีความเป็นคนมากกว่าเดิม
บางทีก็ไม่เข้าใจความคิดของหลายๆคนจริงๆ 🙁